تفکر در باب فرمان شو،شود ( کن،فی)؛ که خداوند فرمودند شو و شد

هستیبا تفکری وسیع که ما چیزی از وسعت آنرا درک نکرده ایم خلق شد. وسیع، با قوانین درستو یکپارچه.قوانین و تفکری همانند خالق، بی نقص هستی را پدید آورد.

بشر برای پی بردن و فهم این قوانین، سال های سال زندگی های متعددی کرد و مکاتب الهی برایهدایت انسان به مسیر درست، از طرف خداوند، گسیل داده شدند و انسان هایی را در این راستا(که پرورش یافته بودند) به عنوان پیام آور و راهنما انتخاب کردد و برای کمک به انسانها فرستاده شدند.

پذیرفتناین آموزش های الهی برای فهم این دانش و تفکر عظیم خالق، نیازمند تجارب است.تجربه هاییکه همراه با آموزش های مکاتب مختلف، قطرات آبی را در دل کویر جهل بشریت باز می کرد.چارهای به جز پله پله جای باز کردن فهم در جهل نبود ، مانند دانه ای که خداوند در مزرعهای کاشت و آنرا توسط مکاتب الهی به صورت آشکار و پنهان آبیاری کرد؛ تا دانه سر شکفتو مساحت خود را طی هزاران سال زیاد کرد.