غم بزرگ و یا اندوه بزرگ می تواند انسان را به مقام الهی برساند

البتهنمی توان گفت که غم یا اندوه چیز منفی و به درد نخوری است و فقط شاد بودن خوب است!غم بزرگ و یا اندوه بزرگ می تواند انسان را به مقام الهی یا به پایین ترین درجات سوق دهد.

گاهی اوقات غم یک نعمته وعمق عجیب و غریبی دارد و حزن و اندوه است که آدم را به جهان های خاص می برد و یادرون خودش می برد تا ناگزیر تفکر کند و در آن تفکر مطالب مهمی را پیدا کند.شادبودن ما انسان ها تا جایی که من تصور می کنم به دست خود ماست که ما انسان شادیباشیم یا انسان غمگین و به این بستگی نداره که ما در چه مقامی هستیم و چقدر مشکلاتداریم،تمام فرزندان خداوند دارای مشکلات متعددی هستند،و این مشکلات چنان در خوبی ها و شادی ها تنیده شده که جدا کردنش کار بسیار سختی است و ما نمی توانیم بگوییم که نیستند و یا آنها را از بین ببریم. شادی امریست نسبی و ارتباط مستقیم دارد به تفکرات و اندیشه ما و نمیتوانیم معیار خاصی برایش در نظر بگیریم .هر چقدر خواسته های انسان زیاد باشد و نتواند به تمام خواسته هایش برسد باعث ناراحتی می شود ولی اگر خواسته های معقول و به اندازه داشته باشد که توانایی رسیدن به آنها را داشته باشد میتواند به شادی و خوشبختی ختم شود .یکیشاید با شمش طلا هم شاد نشود و یکی هم می تواند با یک تکه نان شاد شود 

تهیه مطلب:  مسافر حسین لژیون ششم

تایپ  مطلب: مسافر رضا لژیون یکم

دی سپ یکی از بزرگترین مشکلات در سفر اول را برطرف نموده است.

D.SAP با سرکه سیب فرق دارد

غم بزرگ و یا اندوه بزرگ می تواند انسان را به مقام الهی برساند